مرکب سوار کوچک کرب وبلا شدی            زهرا شدی،علی شدی و مصطفی شدی

وقتی عسل ز لعل لبت بوسه‌ای گرفت            تـنهـا سـوارۀ حـسـن مـجـتــبـی شـدی

از بس عزیز هستی واز بس که محشری            بـیـن قـنـوت زینب کـبـری دعـا شدی

دل‌ها شکست و غصّه حرم را فرا گرفت            وقتی که از کـنار عـمویت جـدا شدی

بند رکـاب حـسرت پـای تـو را کـشید            تـا راهــی مـیــانـۀ دشـت بــلا شــدی

دانه به دانه مـوی عـمـویت سفـیـد شد            وقتی زمین فتادی و وقتی که تا شدی

در بین معـرکه چقدَر نیـزه خوردی و            پرپر شدی خلاصه شدی نخ نما شدی

یک نیزه دار جسم تو را بر زمین زد و            بـا ضرب کـین کـشتـۀ بـی‌انـتهـا شدی

تشیـیـع پـیکـرت چـقـدر دردسر شد و            آخـر مـیان تکّه حـصیری تو جا شدی